ناصـر عبداللهی نازنین عبداللهی سمیرا نقشبندی فوزیه پیش گلی بندرعباسی مریم رئیسی فاطمه راستی انیس منصفی مونس منصفی لیلا منصفی فاطمه تابدار شیخ علی علوی آرین علوی
تصویر و صدا، تدوین: رهـا فـریـدی مشاور تدوین: کـامـبـیـز صـفـاری صداگذاری و میکس: امیـرحسیـن قاسمی اصلاح رنـگ و نور: فرهاد قدسی، آرش مالکی ترانه ها و نقاشی ها: ابراهیم منصفی گرافیک: نوید قائم مقامی زیرنویس: پـوریـا صـدر حامی پروژه: آرا فریدی
"چی چکا" که به بندرعباسی به معنی قصه ی شب است، مستندی است موزيکال و مردم نگار. فيلم روايتگر زندگی پرچالش خنياگر هرمزگانی "ابراهيم منصفی" است. او ریتم و سروده های بومی اش را با گیتار همراه کرد و ترانه هایی از عشق و رنج و آزادی به یادگار گذاشت. "چی چکا قصه ی شب"، پنجره ای به جنوب ايران باز می کند؛ معرف موسيقی محلی و معاصر بندرعباس است و آداب و رسوم مردمان اين منطقه را به تصوير می کشد.
"چی چکا قصه ی شب" ادای دینی است به سرزمین مادری ام و به هنرمندان مستقلی که در زمان حیاتشان شناخته نشدند. خانه مادربزرگ در بندرعباس، قبل ازاینکه جاده و بلواری باشد، چند قدمی شن و ماسه و صدف بود تا برسد به دریا. در و پنجره های فیروزه ای، نون ریخته رو تاوه، بوی کُنار و انبا، لکه های قرمز توت رو زمین حیاط خانه... موسیقی بندری، چمک، سرکنگیِ اقوام و گیتار... که وارد شده بود با منصفی به این دیار... ثبت و ضبط باقی ماندهء این فرهنگ آبا اجدادی آرزویم بود، فرهنگی که مثل تمام آداب قدیم جهان کم کم دستخوش تغییر و زندگانی مدرن می شود و روز به روز طعم و بویش را بیشتر می بازد. از سال 1382 سفرهای تحقیقی ام به جنوب آغاز شد. محقق و عاشق موسیقی بودم و ثبت و ضبط هر نوای تازه و هر استعداد کشف نشده ای شغلم شده بود. تهیه کننده یک برنامه موسیقی بودم که هر هفته به معرفی موزیسینی شنیده نشده می پرداخت. زمانی که تصمیم به ساخت فیلم گرفتم تقریبا بیشتر تحقیق در طول سالها انجام شده بود و با فضای موسیقی هرمزگان آشنا بودم. "چی چکا قصه ی شب" ادای دینی است به سرزمین مادری ام و به هنرمندان مستقلی که در زمان حیاتشان شناخته نشدند. خانه مادربزرگ در بندرعباس، قبل ازاینکه جاده و بلواری باشد، چند قدمی شن و ماسه و صدف بود تا برسد به دریا. در و پنجره های فیروزه ای، نون ریخته رو تاوه، بوی کُنار و انبا، لکه های قرمز توت رو زمین حیاط خانه... موسیقی بندری، چمک، سرکنگیِ اقوام و گیتار... که وارد شده بود با منصفی به این دیار... ثبت و ضبط باقی ماندهء این فرهنگ آبا اجدادی آرزویم بود، فرهنگی که مثل تمام آداب قدیم جهان کم کم دستخوش تغییر و زندگانی مدرن می شود و روز به روز طعم و بویش را بیشتر می بازد. از سال 1382 سفرهای تحقیقی ام به جنوب آغاز شد. محقق و عاشق موسیقی بودم و ثبت و ضبط هر نوای تازه و هر استعداد کشف نشده ای شغلم شده بود. تهیه کننده یک برنامه موسیقی بودم که هر هفته به معرفی موزیسینی شنیده نشده می پرداخت. زمانی که تصمیم به ساخت فیلم گرفتم تقریبا بیشتر تحقیق در طول سالها انجام شده بود و با فضای موسیقی هرمزگان آشنا بودم.