فیلم پالتو شتری

سینمای کمدی ایران برای پوست‌اندازی و احیای مجدد به دو عنصر حیاتی نیاز دارد؛ خلاقیت و مضامین تازه. ترکیب این دو عنصر می‌تواند سینمای کمدی ایران را از ورطه هولناکی که درون اُفتاده است نجات دهد. کارگردانانی که سراغ ساخت فیلم کمدی می‌روند باید بدانند با خنداندن تماشاگر به هر قیمتی نمی‌توانند اثری ماندگار خلق کنند. برای خلق یک کمدی ماندگار بیش از هر چیز به استفاده خلاقانه از مضامین تازه نیاز است. این درست است که فیلم‌های کمدی به واسطه گزندگی که دارند همیشه در معرض خطر سانسور هستند. اما در همین فضا هم می‌شود کمدی‌هایی ساخت که جز آثار ماندگار سینمای ایران باشد. اجاره نشین‌ها، نان، عشق، موتور 1000، لیلی با من است، مرد عوضی و مارمولک هم در همین فضا ساخته شدند. به نظر می‌رسد بسیاری از کارگردانان سینمای ایران تنبلی ذاتی خود را با اعتراض به سانسور توجیه می‌کنند، والا کارگردانانی هم بوده‌اند که با استفاده از خلاقیت ذاتی‌شان توانسته‌اند از سد سانسور عبور کنند و آثار ماندگاری در این ژانر پرطرفدار بسازند.